به نام خدا و با یاد راه خدا
خیلی ها خودشان را اینجوری معرفی میکنند میگویند من از دوتا پا معلولم یکی میگوید من از دو چشم نمی بینم خودشان راجسمانی معرفی میکنند درصورتی که ما همانهایی هستیم که روحی هستیم در این جسم قالب گیری شدیم حالا میخواهم لذت روحانی ببریم یا لذت جسمانی؟
اگر میخواییم لذت جسمانی ببریم این معلولین خیلی محرومن اما اگر بخواهیم لذت جسمانی ببریم باید معلولین بدانند که خداوند این روح بزرگ انسانی آنهارا در یک قفس شکسته قالب گیری کرده است اگر روح باید پرواز کند پس چه بهتر در قفس شکسته باشد و این قفس زودتر از این ها درهم بپوکد و این پرواز کند بنابراین ما معلولین معتقدیم که خداوند ما رو در قفس شکسته قالب گیری کرده است تن شکسته سرآغاز پرواز روح است حالا خب پس لذت ، لذت معنوی است حالا شماها اگر شغلتان این باشد که یک لبخندی بر باغچه ی لب انسان ها بکارید که ریشه در قلب و روح اون داشته باشد چقد لذت میبرید؟ بنابراین ما از کاری که کردیم کار خیلی خوبی است شامپوی باکیفیت ، صابون باکیفیت، پودر بچه باکیفیت ،کرم لوسیون همه ی اینها خیلی کار خوبی است اما همینکه نابینایی این صابون رو میگذارد در قوطی ما از اتوماسیون استقبال نکردیم همینکه در این شامپو رو یک جسمی حرکتی میبندد در حقیقت اینها در بنبست اشتغال بودند در جامعه. حالا که ماشغل ایجاد کردیم پس چه بهتر برای این ها ایجاد کنیم وقتی من لبخندرا میبینم احساس می کنم شامپو صابون تولید نمی کنیم عشق امید زندگی تولید می کنیم.