به نام خدا و با یاد راه خدا
برند در ایران میمیرد؛ برای این که سازمان بقا پیدا نمیکند و بچه‌ها را در آموزش و پرورش سیستماتیک عمل نمی آورند.
هر کسی را می آوری در کارخانه کار کند، کارگر زیاد، کارمند سازمان‌بردار نیست، برند میمیرد تو ایران. چقدر برند ضعیف است. برندهای ما چقدر ضعیف است. رقابت در بازار تا دو،سه سال پیش که هنوز تحریم‌ها اینگونه نبود، LG برند خارجی، همه جا تابلوشو میزد؛ پس برندهای ایرانی مانند ارج یا لوازم خانگی فارس بمیرند. عدم توجه و درک دولت‌ها، برند رو میکشد. دولت برندها را دسته‌بندی کرده، همان گونه که کارآفرین ها را دسته‌بندی کرده است.
در اروپا، برندها رو حفظ میکنند. مثلا بگویی : آقا من فردا اصلا میذارم میرم!
مگه میذارند تو اروپا این کار را بکنی؟! میگویند این برند ملی است، توی دست توست.
قاچاق را می آورند داروخانه میفروشند؛ ۳۰ درصد بهش سود میدهند، بعد به کالای من ۱۵ درصد. شخص میگوید شامپو بچه دارید؟ میگوید آره این خارجی ها خیلی بهتر است.
گمرک، برند را توی تعرفه‌ها میکشد. صاحب برند را خوب نگه نمیدارد. مثلا فکر کنید شامپو بچه فیروز دست من است، و من علم برند‌داری ندارم. فردا می آیم یک سفید‌کننده میزنم. میگن توالت شویی و سفید‌کننده رو هم فیروز زده است. فیروز کلینیک، دراگ استوری یا دارو خانه‌ای است. من نباید این برند رو آلوده کنم به یک سفید‌کننده!
برند را تو ایران قیمت‌گذاری نمیکنند. برند آمازون را قیمت‌گذاری کردند، میدانی با چه قیمتی؟ برند آمازون قیمتش در اروپا زیاد است، ولی بیاید ایران یک قران هم نمی ارزد. اینجا صاحبش هم دلش خواست فردا تعطیل کند، ولی اونجا نمیذارند.
برند آمازون ۱۵۰ میلیارد دلار، اپل ۱۴۶ میلیارد دلار، گوگل ۱۲۰ میلیارد دلار، سامسونگ ۹۲ میلیارد دلار. یه ساختمان سنتی رو آثار باستانی حفظ و نگهداری میکند، اما ما رو برندا را قیمت گذاری نمیکنند!